قاسم سلیمانی
قاسم سلیمانی (۲۰ اسفند ۱۳۳۵ در قنات ملک– ۱۳ دی ۱۳۹۸ در بغداد) فرمانده سپاه ایرانی بود که بعنوان فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فعالیت می‌کرد.[۱۸] او در طول جنگ ایران و عراق، فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله کرمان بود.[۱۹] وی در ۴ بهمن ۱۳۸۹ درجهٔ سرلشکری دریافت کرد. سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، وی را «شهید زنده» نامیده بود[۲۰] و پس از اینکه دولت ایالات متحده آمریکا[۲۱][۲۲][۲۳] در ۱۳ دی ۱۳۹۸ در عملیات آذرخش کبود، او را به هنگام خروج از فرودگاه بین‌المللی بغداد ترور کرد[۲۴][۲۵] از وی به عنوان سپهبَد یاد کرد.[۲۶]
سلیمانی نقش مهمی در دادن قدرت نظامی به حزب‌الله لبنان، عقب راندن اسرائیل از جنوب لبنان، جنگ افغانستان، شکل‌دهی به فضای سیاسی عراق پس از سرنگونی صدام حسین، تغییر روند جنگ داخلی سوریه و مقابله با داعش در عراق داشته‌است. وی تا پیش از حضور آشکار در جنگ علیه داعش در عراق، از حضور در انظار عمومی پرهیز می‌کرد؛ ولی حکومت ایران از زمان حضورش در عراق در نبرد علیه داعش و انتشار تصاویر متعددش با نیروهای عراقی، شروع به معرفی و شناساندن چهرهٔ وی کرد.[۲۷] سلیمانی در رسانه‌ها، به عنوان فرماندهٔ سایه[۲۸] توصیف می‌شد.
اوایل زندگی
قاسم سلیمانی در سال ۱۳۳۵ در روستای قنات ملک که روستایی کوهستانی با ساختاری طایفه‌ای بود، واقع در شهرستان رابر، از توابع کرمان زاده شد.[۲۹][۳۰] او در نوجوانی به کار بنایی مشغول بود و در سالهای ابتدای جوانی، از پیمانکاران سازمان آب کرمان بشمار می‌آمد، که پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به این نهاد پیوست.[۳۱]
